καταπλουτομαχώ

καταπλουτομαχῶ, -έω (Α)

κατανικώ κάποιον με τον πλούτο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + πλοῦτος + -μαχῶ (< -μάχος < μάχη), πρβλ. αρματο-μαχώ, ιππο-μαχώ].